Եղնիկը գնաց անտառ:այնտեղ շատ գեղեցիկ էր և շատ-շատ ծառեր կար: Նա ամեն օր փնտռում էր իր մայրիկին: Մի օր նա հանդիպեց իր մայրիկին:նրա մայրիկը շատ գեղեցիկ եր և շատ էր տղրում: Մայրիկը շատ էր ուրաղացել: Նա շատ էր կարոտում նրանց և մի քանի օր գնում է և մնում այնտեղ: Նրա ընկերոջ երեղաները շատ ուրաղացան որ նա էլի է եկել որ խաղան: Եղնիկը բարձրանում էր պատշգամբ և նայելով անտառին կարոտում էր իր մայրիկին և հայրիկին: Երեխաները գալիս էին նրան ուրաղացնեին, որ նա չտղրի և չմտածի: Եղնիկը վերադարձավ անտառ:Հենց որ մտավ անտառ նրա մայրիկը դիմավորեց նրան: Եղնիկը և իր մայրիկը գնացին իր հայրիկի մոտ: Եղնիկը որ նրա հայրիկին տեսավ շատ-շատ ուրաղանալով գնաց իր հայրիկի մոտ: հետո ընտանիքով գնացին տուն ճաշելու:
Ռուզաննա Բաբաջանյանի բլոգ 